Τρίτη

Πέρασε


Πέρασε
Κάτι να κάτι σαν ,όπως όταν ανοίγεις μια πόρτα στο σπίτι και κλείνει μια άλλη
Έτσι
Πέρασε
Κάτι δηλαδή σαν την ζωή που μόλις γυρνάς πίσω το μόνο που βλέπεις είναι η σκιά της
Έτσι
Πέρασε και γω ξυπόλυτος εκεί να μαζεύω με τα πέλματα τα ίχνη
Να μαζεύω τα σκουπίδια της ύπαρξης σου
Αργότερα αφού περπατήσω αρκετά και σε όλα τα δωμάτια θα ανέβω στο κρεβάτι
Και θα τρίψω δυνατά τα πέλματα μέχρι να απλωθούν καλά στο σεντόνι
Μετά θα ξαπλώσω πάνω τους
Και έτσι θα κοιμάμαι μαζί σου
Ναι έτσι αυτό έμεινε
Σκουπίδια και ήχοι αλλά για αυτό δεν μπορώ να μιλήσω ακομα
Αφουγκράζομαι
Ναι αυτό έμεινε απ το τίποτα
Όταν ανατέλλει ξέρεις βλέπω το ήλιο τώρα
Με χτυπάει κατάφατσα δυνατά
Τόσο που λέω μερικές στιγμές
Ότι θα λιώσω
Ναι θα λιώσω όπως τα βράδια
το ηλιόφως πλαγιάζει και ξυπνάει με μένα πλάι του
κι ο κόσμος κοιτάει και ξέρει
ότι το κενό θα μπορούσε να ήταν μαζί
τα βράδια ανάβω κεριά και ανάβω πολλά
πολλά
δημιουργούν σκιές στους τοίχους στα πατώματα
δημιουργούν την αίσθηση ότι είσαι εδώ γύρω
ότι ζεις μαζί μου
ότι υπάρχεις

2 σχόλια:

fotini είπε...

τα ιχνη που μένουν απο μια ψυχη που ακομα το αγγιγμα ζεστο ειναι , τα ιχνη αυτα , σημαδια μικρα, στιγμες δυνατες, φυλακισμενες για παντα στην καρδια μας, τα ιχνη αυτα φωτεινες πυγολαμπίδες για την πορεια μας...

Ektoras είπε...

Όμορφα συναισθηματα έχω κατά καιρούς νιώσει, αλλά στο τέλος όλα ήταν ένα μεγάλο ψέμα

Μια μετέωρη νότα να κρέμεται στο αφρό του νερού όταν κτυπάει στα βράχια Κρέμεται για λίγο στα υγρά χορτάρια   και ύστερα ξανά με το σύ...