Δευτέρα
Ω ωωω!!
Ω ω ουρανέ που σκεπάζεις
Τα βουνά
Ω ω σύννεφα που έρχεστε τρέχοντας και ρίχνετε την σκιά σας στην
Ψυχή μου
Ταξιδέψτε μακριά να μεταφέρεται την ηχώ της ανταρσίας μου
Πέτρινα βουνά που κρύβεται την θέα του κόσμου παραμερίστε
Αφήστε την φωνή μου να πλανηθεί στα χωράφια
Ιχνηλατώντας στις όχθες
Οσμίζομαι τον αέρα σαν μια ελεύθερη ανάσα
Οι μυς στρέφονται τεντώνονται
Απλώνουν
Τρέχω με μεγάλες απλόχωρες βηματησιες
Τα πέλματα βυθίζονται στο μαλακό χώμα
Λες και δεν πέρασα τα χορτάρια τινάζονται και σηκώνονται
Στο ύψωμα κοιτάω πίσω
Απέραντο χαλί το λιβάδι
Δεν πέρασα δεν υπήρξα
Σηκώνω τα μάτια και αφήνω την φωνή μου να πλανηθεί
Ω ουρανέ που σκεπάζεις
Τα βουνά
Ω σύννεφα που έρχεστε τρέχοντας και ρίχνετε την σκιά σας στην
Ψυχή μου
Ταξιδέψτε μακριά να μεταφέρεται την ηχώ της ανταρσίας μου
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Μια μετέωρη νότα να κρέμεται στο αφρό του νερού όταν κτυπάει στα βράχια Κρέμεται για λίγο στα υγρά χορτάρια και ύστερα ξανά με το σύ...
-
Γεμιζοντας το μεγαλο τιποτα Ψυχη Κυλαω αρμονιες σε συνθεση Αναστατωμενος απ το κενο που βρισκω Φοραω παντοφλες μεταξωτη ρομπα Κα...
-
Είμαι ένα πεθαμένο πουλί στα σύννεφα χωρίς να μπορεί να πέσει Μόνο προς τα ψηλά μπορώ να πετώ Λες να έχω πεθάνει ; Το φως της ημέρας να...
-
στα σίγουρα χέρια Στην όχθη Εκεί που δεν έρχεται η ορμή στα σίγουρα εντάξει πόσο μπορείς να σε μισείς που δεν μπορείς να γλύψεις τα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου