Κυριακή

To ποταμι!!!!


Το ποτάμι

Απαλά κύλαγε από κάτω του το έβλεπε να φιδογυριζει, κι άλλοτε να απλώνει σαν μια εσάρπα από μετάξι που την πέταξες ανέμελα πάνω στο καναπέ σου ,άλλοτε να τρέχει με δύναμη πάνω στα βράχια λες και θα μπορούσε να τα παρασύρει όλα μαζί και τα ενώσει με τα Βραχιά του μώλου στο λιμάνι που κατέληγε μερικά χιλιόμετρα ποιο κάτω .

Στην σταδιοδρομία του σαν ταξιδευτής είχε καταλήξει ότι αυτό το ποτάμι ήταν στο νούμερο τέσσερα αγαπημένο του μέρος να γίνει τέρμα του .

Τέρμα του;;

Κοίταξε την ομπρέλα που είχε περάσει στον καρπό του σαν ένα μισό βραχιόλι

Το σκαλισμένο ξύλο είχε φθαρεί σχεδόν χάθηκε το σχέδιο του .

Ήταν καιρός που δεν την χρησιμοποιούσε πια για την βροχή αλλά σαν ένα καλά καλυμμένο ,για τον ίδιο ποιο πολύ , μπαστούνι.

Πέρασε ,

στο τέλος της γέφυρας και άρχισε να κατεβαίνει την χορταριασμένη όχθη αργά και σταθερά στην αρχή και μετά ποιο γρήγορα λες και έβρισκε τα γέρα ποδιά της νεότητας του , χρόνια τώρα παράτησε τα πάντα και αυτό που έκανε ήταν να ταξιδεύει αυτό που δηλαδή έκανε σαν παιδί με το μυαλο ,τώρα το έκανε με τα πόδια του .

Η γέφυρα στην ένωση με το ποτάμι έκανε ένα –δυο σκαλιά και αν ανέβαινες εκεί στο πλάτωμα μπορούσες να κοιμηθείς χωρίς να φοβάσαι ότι θα πνιγείς το βράδυ αλλά το καλύτερο ήταν ότι έβλεπες όλο το ποτάμι και ειδικά την απέναντι όχθη που τώρα ήταν στρωμένη με χαμομήλι.

Ανέβηκε τα σκαλιά με την βοήθεια της ομπρέλας Γύρισε και έριξε ένα βλέμα πάνω στην απότομη απέναντι όχθη που γιαλισε απ το κίτρινο του χαμομήλιου

Όχι

Θα μπορούσε και το νούμερο ένα αγαπημένο μέρος του

Ανέβηκε με δυσκολία το δεύτερο πιο ψηλό σκαλί

Τι κρίμα!

ήταν ήδη πιασμένο

Σε ποιον το είπε ;;;

Κάποιος κοιμόταν εκεί

Τον σκούντησε η προσπάθησε

Τίποτα

πλησίασε και τον είδε στο πρόσωπο

Θεέ μου !!!!!

Αν αυτός είμαι εγώ !!!

Η πρόταση έμεινε μετέωρη

Τότε εγώ είμαι φαντ…………..

2 σχόλια:

Roadartist είπε...

Σε γέμισε με έμπνευση το Παρίσι βλέπω!!!!
Τι κρίμα πάντως να έχουμε μπαζώσει όλα τα ποτάμια.. τόσο ηλίθειοι είμαστε.. Από αυτό και μόνο καταλαβαίνεις τι μυαλά (ποια;;) κουβαλάμε..

zentikes,dano είπε...

τι να σου πω αρτιστα μου ;;;;;;;;
δεν μπορεσα να φωτογραφισω την νυχτα
αλλα θα την ζωγραφισω αν μπορεσω
και θα την δεις
ναι τα ποταμια
αυτο που λεω ομως ευτυχως υπαρχει στην π[αλια γεφυρα του στρυμωνα
και αν πας ανοιξη κοιτας κατω απ την γεφυρα το ποταμι να γερνει για να χυθει στην θαλασσα κι απεναντι το χαμομυλι κι οι παπαρουνε αν πας καλοκαιρι
ειμαστε πραγματικα ηληθιοι οι ανθρωποι
σαν παιδια της εφηβειας χωρις την διμιουργια που μπορει αυτη να εχει
καλησπερα
ειναι μεγαλη μου τιμη που περνας

Μια μετέωρη νότα να κρέμεται στο αφρό του νερού όταν κτυπάει στα βράχια Κρέμεται για λίγο στα υγρά χορτάρια   και ύστερα ξανά με το σύ...