Τρίτη

ξυπνημα;;;



Ξυπνησα
Ξυπνησα;
Ακινητος ,αφησα τα ματια να συνηθισουν τον χωρο
Ατμοσφαιρα
Κατι αναμεσα σε καπνο τσιγαρου που εμεινε αναμενο και καηκε μονο του και ομιχλη
Ομιχλη,μια ομιχλη με ονομα με υποσταση
Ανακαθησα στο κρεβατι ακουμπησα σιγα τα ποδια στο πατωμα απαλα σιγα λες φοβομουν μην βυθιστουν σ αυτο
Στην αρχη το μεγαλο δακτυλο ενιωσε την επαφη με το μαρμαρο
Αισθητηρες που ξαφνικα ξυπνουσαν και αυτοι ετοιμοι για αντιδραση εδωσαν διαταγη
Και η αισθηση του κρυου μαρμαρου ηρθε με ταχυτα στο μετωπιαιο λοβο και δροσισε το μυαλο
Μια ακτινα απ το σπασμενο κοματι στο πανζουρι ηρθε και εσκασε με δυναμη στα ματια μου ,τα εκλεισα ,το φως ομως εμπαινε τα εσφιξα πιο δυνατα
Τραβηχτηκα μα το φως εμενε
Λες και ηθελε να σπασει την αισθηση δροσιας που εδινε το μεγαλο δακτυλο
Σηκωθηκα
Πατησα γερα
Ο λαιμος μου ξερος εκανα να καταπιω αλλα αυτο σκετος αερας στεκοταν στον λαρυγκα δεν κατεβαινε δεν υπηρχε σαλιο λες και καποιος το βραδυ με στεγνωσε
Λιγο νερο θα πηγενα στην κουζινα ,λιγο νερο θα βοηθουσε
Δυο βηματα
Και μετα .
Κοματια πεταμενα στο πατωμα με κοβουν
Το μεγαλο δακτυλο αισθανεται κατι ζεστο να τρεχει απ την ακρη του και να κυλαει στην καμάρα,στην φτερνα
Γυαλι;
Καποιο ποτηρι;;
Σκυβω και πιανω ενα κοματι
Κατι αναμεσα σε κοκκινο βελουδο και γιαλι νοτισμενο απ τους υδρατμους
Το σηκωνω εχει μυρουδια
Μυριζω
Ψυχη;;;
Κοματια ψυχης;;;
Σπασμενα στο πατωμα;;;
Η δικη σου;;;
Κανω να βρω την δικη μου να την πιασω
Ξεχασα
την εχασα αυτην εδω και πολυ καιρο……………

2 σχόλια:

ρΟ είπε...

μαζί είναι οι ψυχές.
δε χάνεις τη μία να βρεις την άλλη.μαζί ψυχή μου...μαζί.

ILIAS είπε...

Πολύ όμορφο και αινιγματικό στο τέλος.
Την καλημέρα μου και σ'ευχαριστώ και από εδώ για το συγκινητικό σου ποίημα. Το κρασί που έχυσες, σίγουρα έπιασε τόπο

Νά'σαι πάντα καλά ποιητή

Μια μετέωρη νότα να κρέμεται στο αφρό του νερού όταν κτυπάει στα βράχια Κρέμεται για λίγο στα υγρά χορτάρια   και ύστερα ξανά με το σύ...