Τρίτη


Όταν γράφω !!!

Όταν γράφω ναι

Είναι σαν να ξεγυμνώνομαι

Σαν να βγάζω την ψυχή μου στο σφυρί

Δεν ξέρω αν το καταλαβαίνεις

Είναι σαν να κάθεσαι με τις ώρες και κοιτάς ένα κομμάτι στο πι σι παλεύοντας αν θα το βάλεις να παίξει η όχι

Η ακόμη

Όταν κοιτάς το ήλιο να λάμπει από την σιγουριά της στέγης

Και λες θα με κάψει;;;

Θα σβήσω;;;;;

Θα τελειώσω ;;;;;;

η

Θα περπατήσω στα παρτέρια χωρίς φόβο αντιμετωπίζοντας την ζωή

Ξέρεις είναι εύκολο μερικές φορές να μιλάω

Ποιο εύκολο να γράφω

Πονάω

Το ξέρεις

Ακόμη και αυτό το αγγιγμα από τόσο μακριά

Ναι πονάει αν μου λείπει

Και γω εκεί να σκάβω

Σε τι ρε στην ψυχή μου να βρω ;;;

Άνθρακες;;;;;

Υπάρχουν μέρες που περπατάω σε δρόμους άλλες μέρα άλλες νύχτα

Και με πιάνει εκείνο το σφίξιμο

Όπως τότε που σε σκέφτομαι

Και αναρωτιέμαι θα μπορούσα να ζήσω χωρίς αυτό;;;

Μήπως όμως είναι αυτό που με κάνει να ζω;;;

Ίσως εκείνο το φιλί;

Όχι το άγγιγμα που δεν ήρθε ποτε

Όταν ένα θνητός ονειρεύεται αυτό είμαι εγώ μάλλον


1 σχόλιο:

Ektoras είπε...

Είναι μέρες που ψάχνεις στην ψυχή σου ρε και βγάζεις θησαυρούς, όχι άνθρακες, ναι φίλε, αυτός είσαι, αυτό είμαστε όλοι μας. Θνητοί που ονειρευόμαστε...
Το θέμα, το μεγάλο θέμα είναι τι ονειρεύεται ο καθένας. Λίγοι ονειρεύονται όπως εσύ, δεν τολμώ να πω όπως και εγώ...

ΥΓ. Αναβάλλεται για λίγο η ανάρτηση που σου έλεγα, δες το blog όταν έχεις ώρα, θα καταλάβεις
DEPECHE NOT! :)

Μια μετέωρη νότα να κρέμεται στο αφρό του νερού όταν κτυπάει στα βράχια Κρέμεται για λίγο στα υγρά χορτάρια   και ύστερα ξανά με το σύ...