Ξύπνησα μεθυσμένος απ την ζωή διωγμένος
Πώς να ρεφάρω τώρα δεν περισσεύει ώρα
Τα λάθη μου να σβήσω το σώμα να αφυπνίσω
Έζησα σαν χαμένος ,νόμιζα ,προδομένος
Με κυνηγάει μπόρα με τυραννούν οι τύψεις
Αν φύγεις θα μου λείψεις αλλά τώρα πώς να το δω ;;
Μυαλο μου μπερδεμένο ,κορμί μου κουρασμένο
Ομίχλη απ το μεθύσι , κουραγιο για να αρχίσει
Άλλη ζωή να ζήσει τώρα το πνεύμα που θα βρει;;
Γροθιά τώρα θα δώσω το χέρι θα ματώσω
Το σπίτι θα γκρεμίσω να μην ξαναγυρίσω στην μίζερη ζωή μου
κομμάτια η ψυχή μου μπροστά μου αν σε ξαναδώ
2 σχόλια:
Πανέμορφο όπως και όλα σου φίλε Αλέξανδρε. Καιρό είχα να σ'επισκεφτώ, αλήθεια έχεις ποτέ σκεφτεί να εκδόσεις μερικά; Έτσι, μια ιδέα ρίχνω
Την καλημέρα μου και καλό μήνα, έστω και καθυστερημένα
καλημερα Εκτωρα
ευχαριστω που περνας
ναι το χω σκεφτει
αλλα ξερεις θελει χρονο και χρημα αυτη η δουλεια και μου λειπουν και
τα δυο
αλλα ποτε δεν ξερεις παντα μπορει να βρεθει καποιος που να βοηθησει
ετσι γινετε αυτη την περιοδο
παντως τεινω να αρχιζω να πιστευω στους απο μηχανης θεους
καλησμερα
Δημοσίευση σχολίου