Παρασκευή

Παγωμένη σκοτεινή μου φαίνεται η νύχτα σήμερα






παγωμένη , σκοτεινή μου φαίνεται η νύχτα σήμερα
οι λέξεις ξεφεύγουν απ το μυαλό τρέχοντας στους μουσκεμένους δρόμους
χάνονται γλιστρώντας στις γωνίες χωρίς να αφήνουν ενα στίγμα
έγκλειστο το μυαλο
ανάμεσα στο αλκοόλ και στο αντιφέγγισμα των Φώτων στο δρόμο
ζητάει διέξοδο στο Όνειρο
μα εκεί είσαι εσύ
το είναι συστρέφεται σ αποδιώχνει
σε διώχνω με χέρια με δόντια με πόδια
μα εσύ είσαι εκεί
το υγρό των ματιών μου αγκυλώνει και παραλύει τα μέλη
εσύ είσαι εκεί
μην περιμένεις τίποτα από μένα δεν είμαι εδώ για κανένα
το ηλιόφως πλαγιάζει και ξυπνάει και δεν είμαι εδώ για κανένα
τα σύνορα ανακαθίζουν στο σαλόνι
ο τρόμος κυλάει ανάμεσα στα έπιπλα γλιστράει στα παγωμένα μου δάκρυα
δεν είμαι εδώ για κανένα δεν είμαι εδώ ούτε για μένα
παγωμένη , σκοτεινή μου φαίνεται η νύχτα σήμερα

2 σχόλια:

η ψυχη μου το ξερει είπε...

Το ξημέρωμα όλα γίνονται πιο ζεστά,πιο φωτεινά,πιο χαρούμενα!...Υπομονή!Νύχτα είναι,θα περάσει...

Την αισιόδοξη καλησπέρα μου:)

zentikes,dano είπε...

η νυχτα ειναι αδερφη μου
την βλεπω μα πλανταζει και μαζι της και γω
ο ηλιος
ο ηλιος καιει
καλυτερα ας βρεξει

Μια μετέωρη νότα να κρέμεται στο αφρό του νερού όταν κτυπάει στα βράχια Κρέμεται για λίγο στα υγρά χορτάρια   και ύστερα ξανά με το σύ...