O ΠΟΙΜΕΝΑΣ

Ο Ποιμένας του ουρανού με μικρά αστραφτερά τσιγκλίσματα
ωθεί τα γκρίζα πρόβατα στο σκοτάδι της καθόδου
Βαριά βήματα
Κερασφόρα έντομα ζαλίζουν τις ραδιοφωνικές μεταδόσεις αγαπημένων δίσκων
Τρωάδες κυλιούνται με κέφι στις χορταριασμένες όχθες ερωτοτροπώντας
με τους στιβαρούς αχαιούς
Λιντσάρισμα, στον αέρα το ξύλινο άλογο
Άσπρα παράθυρα τα μάτια σου, τέρας του ουρανού γερμένο πάνω απ τον τάφο του Αγαμέμνονα
παιδικές σάρκες στο στόμα σου
Υπηρετώντας ακατέργαστους χρόνους
ΧΤΙΣΕ
αστραφτερά χαλάσματα δίπλα στο ποτάμι με τα ιερά τέρατα
ΜΕ ΘΕΣ ΣΑΝ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ;;
Λιώνει το μαχαίρι που κρατάς καθώς φωτίζονται ιωνικοί μανδύες ματωμένοι
απ τα σκύβαλα της ηδονής του θανάτου
ΜΕ ΘΕΣ ΣΑΝ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ;;
Σβήνει η εικόνα απ το στόχαστρο
ΠΗΔΑ!!!!!!!!!!!!