Δευτέρα

Κενα διαστηματα!!!!!!


να φυγουν τα διαστηματα που μενουν μετεωρα αναμεσα

Στα ματια και στην σκεψη

Εικονες που ερχονται και χανονται σαν τις ερωτησεις που κανεις στο πεθαμενο

Αναπαντητες

Κραυγες που σχιζουν τα συνεφα

κενα διαστηματα που μενουν μετεωρα αναμεσα

Στα ματια και στην σκεψη

Εικονες που ερχονται και χανονται σαν τις ερωτησεις που κανεις στο πεθαμενο

Αναπαντητες

Τοσο πολυ σχοινι για να κρεμασω τις ελπιδες μου

Βοηθα

Εγρηγορση

Πως θα μπορουσε να ηταν

Φωνες ερχονται από μακρυα

Αγρια διαδηλωση κουνιεται ο αερας διπλα μου

Τυφλα ματια πεταμενα στο πατωμα

Τρεχει η πηγη προσπαθει να γινει ποταμι

Σκυβω να πιω

Ενας χειμαρος μεσα μου με παρασερνει στο παιχνιδισμα

Βουταω τα χερια στο νερο

Πιο βαθεια στην καφε κοκκινη λασπη

Κει πανω στο λοφο μαχαιρι που μολις ξεκοιλιασε το συνεφο

Μαλια βυθισμενα στο κροταφο μπαρουτι σ΄αναμιξη με πυρετο

Στον σβερκο εχει καβαλησει η φρικη

Πολιτες της οσφρησης ξεκινιστε με την οθονη στα ματια

Και τα βαμβακια στα αυτια

Μην ακουτε τα ουρλιαχτα μου

Κυτατε

Κυτατε και με το μυαλο ακουτε

Όχι στην σκεψη

Όχι στην οραση

Όχι στους ηχους

Γλυστρατε αναλαφρα πανω σε αστραφτερο γυαλι βαμενο κοκκινο

Το αιμα μου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Μια μετέωρη νότα να κρέμεται στο αφρό του νερού όταν κτυπάει στα βράχια Κρέμεται για λίγο στα υγρά χορτάρια   και ύστερα ξανά με το σύ...