θα υπάρχουμε

Σαν κραυγές που αιωρούνται για λίγο πριν πέσουν απ τα σύννεφα Ακόλουθα με Μην κοιτάς τα σκοτεινά μου μάτια Μην σε αγγίζει η λύπη μου Είναι τόσο δύσκολος ο τρόπος Η μέρα Η μέρα Στριφογυρίζει σαν ζεϊμπέκικο αμπταλικο που κατακλίνει σε ηπειρώτικο χωρίς τέλος Έτσι Εκεί να αιωρούμαι με το ένα πόδι σηκωμένο ανάμεσα σε μένα και στο σύννεφο στύψε την μέρα Όπως στύβεις τα ρούχα στην άκρα του ποταμού οι λεκέδες που εξαφανίζονται είναι λεκέδες στην ψυχή είμαι μόνος είμαι μαζί σου την ιδία διαφορετική στιγμή σαν μια φούγκα που παίζεται απ αδέξια χεριά ποτέ εδώ πότε εκεί να υπάρχω χωρίς να ζω να ζω χωρίς να υπάρχω Φιλα Με φίλα με μήπως ζωντανέψω και σ αγκαλιάσω κι αν κλάψω κράτα με μες τον κόσμο τίποτα δεν με κρατάει ανάμεσα στον χειμώνα και την άνοιξη ξεχνώ τους δρόμους χόρεψε μαζί μου δείξε μου ένα ένα τα βήματα για εκεί που δεν θα μπορούμε να γυρίσουμε για εκεί που θα είμαστε πάντα μαζί κι αν η βροχή χορεύει άλλον σκοπό εμείς μαζί συντονισμένοι λες και αστραπή και βροντή είναι το ίδιο θα υπάρχουμε θα υπάρχουμε θα υπάρχουμε