trllrmpbbzzzzzzzzzzzz!!!!!!!!!

-Kαλησπέρα, χρόνια πολλά

-καλησπέρα

Έσπρωξε την κόκκινη πόρτα και μπήκε ,μετάνιωνε ήδη που βγήκε

Μια μουσική ,γνωστή μουσική

Stormy weather

Tell me wy I can see the sky

Stormy weather

We can be together

Γαμώτο

Κάτι είχε η φωνή

Η κάτι χρειάζεται η τρομπέτα

Πέρασε μέσα

Κόσμος όρθιος, πολλής

Στριμώχτηκε ανάμεσα σε δυο κοπέλες που αποτραβήχτηκαν και κόλλησε η μια στην άλλη

Το παλτό

Είπαμε άσχημος καιρός

Αλλά με το άσπρο λίνο πουκάμισο γινόταν ακόμα ασχημότερος

Είχε σηκώσει τον γιακά είχε και αυτό το σαλιωμένο απομεινάρι πούρου τι κάνουν τα κορίτσια βρήκε μια γωνία στο μπαρ

-μπορώ να περάσω εκεί μέσα;;;

παραγκειλε δυο σφηκακια και μια μπύρα

rags & old iron

rags& old iron

το πιάνο είχε παλιώσει πια

ακουγόταν κάτι σαν ξεκούρδιστο

η καλύτερα σαν ξεχαρβαλιασμενο

αλλά αυτό που έμενε ήταν η φωνή

παραγκειλε άλλά δυο σφηνακια πίνοντας την μπύρα του

το κορίτσι στο μπαρ τον κοίταξε κάπως

παράγγειλε αλλά δυο μιας και τα κατάπιε με την μια και τα δυο

κάπου δίπλα του άστραφταν κάτι φλας

οι μουσικοί είχαν κατεβεί

γύρισε

άδειο το μαγαζί

τσστσς τσστσς τσς τσε

ντουμ ντουμ

μπήκε σαν να άνοιγε την πόρτα ένας φίλος

όπως όταν αφήνεις το πορτι μισάνοιχτο και έρχεται το γατί σου κάνοντας τάχα πως δεν χωράει

πρπριπρπριπρππ

τι ήχος

κατέβηκε γρήγορα απ το σκαμπό

βγήκε έξω

έξω απ την κόκκινη πόρτα

το χτύπησε ο αέρας μαζί με μερικές παγωμένες σταγόνες που ήθελαν να γίνουν χιόνι

έκατσε

μπουμ μπουμ μπιμ μπιμ τζ τζ τζ

πέρασε ώρα;;;;;;;;

ένα χέρι μπήκε στα άλουστα μαλλιά του

σαν να ήθελε να μείνει εκεί

και απλά να κουνάει μόνο τα νύχια

-πάμε

-να παίξουμε μουσική

-πάμε..

ΕΚΕΙ!!!!!!

Έψαξα καλά στον πάτο
Μήπως κάτι εδώ κάτω μπορεί να πετάει
Επανάληψη
Ανασυντάσσονται κινούμενες από μαγικά χέρια
Νότες
Φρύγανα θλίψης μαζεμένα στις γωνίες
Μια φωνή ξεσηκώνεται απ τον πάτο
Πνιχτή
Σχεδόν ανυπάκουη στα σκιρτήματα
Βογκητό που γίνεται αγωνιά στα πλανέματα της ηχούς
Βυθίζομαι
Στοχασμός στην ύπαρξη
Μια ιαχή το σόλο
Κι η φωνή η φωνή μου εκεί
Να συντονίζεται με νετρόνια απ τον υπερπέραν
Εκπνοή
Διαχέεται στον πάτο σαν ομίχλη
Επανάληψη
Μια επανάσταση του συστήματος
Κόσμε ο πάτος αρχίζει να σκιάζεται
Διχασμός
Και συ μια κραυγή
Μια κραυγή
Και τελείωσε
Εκπνοή με δύναμη
Προσπαθώ να σε κρατήσω
Σαν την σαπουνόφουσκα που προσπαθώ να την κρατήσω σαν ύπαρξη
Μην πέσεις κάτω
Επανάληψη
Μην πέσεις κάτω
Μην πέσεις κάτω
Στον πάτο

Κενα διαστηματα!!

να φυγουν τα διαστηματα που μενουν μετεωρα αναμεσα

Στα ματια και στην σκεψη

Εικονες που ερχονται και χανονται σαν τις ερωτησεις που κανεις στο πεθαμενο

Αναπαντητες

Κραυγες που σχιζουν τα συνεφα

κενα διαστηματα που μενουν μετεωρα αναμεσα

Στα ματια και στην σκεψη

Εικονες που ερχονται και χανονται σαν τις ερωτησεις που κανεις στο πεθαμενο

Αναπαντητες

Τοσο πολυ σχοινι για να κρεμασω τις ελπιδες μου

Βοηθα

Εγρηγορση

Πως θα μπορουσε να ηταν

Φωνες ερχονται από μακρυα

Αγρια διαδηλωση κουνιεται ο αερας διπλα μου

Τυφλα ματια πεταμενα στο πατωμα

Τρεχει η πηγη προσπαθει να γινει ποταμι

Σκυβω να πιω

Ενας χειμαρος μεσα μου με παρασερνει στο παιχνιδισμα

Βουταω τα χερια στο νερο

Πιο βαθεια στην καφε κοκκινη λασπη

Κει πανω στο λοφο μαχαιρι που μολις ξεκοιλιασε το συνεφο

Μαλια βυθισμενα στο κροταφο μπαρουτι σ΄αναμιξη με πυρετο

Στον σβερκο εχει καβαλησει η φρικη

Πολιτες της οσφρησης ξεκινιστε με την οθονη στα ματια

Και τα βαμβακια στα αυτια

Μην ακουτε τα ουρλιαχτα μου

Κυτατε

Κυτατε και με το μυαλο ακουτε

Όχι στην σκεψη

Όχι στην οραση

Όχι στους ηχους

Γλυστρατε αναλαφρα πανω σε αστραφτερο γυαλι βαμενο κοκκινο

Το αιμα μου

Welcome to the show .....η αντε και καλη τυχη μαγκα!!!!!

Ξεκινώντας να παίζω κιθάρα έβγαλα μερικά τραγουδάκια και νόμιζα βέβαια ότι ήμουν κάτι σαν τον μπόμπ ντυλαν
πήρα το θάρρος της νιότης λοιπόν και τέσσερις πέντε φίλους που ήρθαν απ την Θεσσαλονίκη για το σαββατοκύριακο και πήγαμε στο ροντέο όπου έπαιζε με τον πιλαλεί και την Στασινόπουλου εκεί τον γνώρισα.
Αυτό που έκανε μεγάλη εντύπωση και το άκουσα από πολλούς ανθρώπους είναι η ενέργεια που έβγαινε στην σκηνή και έτρεχε και πέρναγε στα τραπέζια στο μπαρ στα παιδία που κάθονταν στο πάτωμα ήταν απίστευτο
το μόνο που μπορώ να κάνω πια είναι να του αφιερώσω ενα τραγούδι που έγραψα για αυτόν και σε σας ενα τραγούδι που έγραψε για τον εαυτό του και με ακολουθεί σαν
σκιά στην ζωή μου

μου πε ο Παύλος ένα βράδυ δανεικιά έχεις φωνή
και ρω βάλθηκα να βγάλω την κραυγή

οι ψυχές σαν τις δικές μας δεν πεθαίνουν μοναχές
ήρωες θύματα και θύτες έχουν πληγές

ρεφρέν
Τώρα ο Παύλος έχει φύγει με ενα μπλούζ την Κυριακή
σε ένα δέντρο τυλιγμένος να καρφώνει στην πληγή


τα τραγούδια που σου γράφω τα κλειδώνω φυλακή
μη και βγούν και ματυρήσουν για την άκλειστη πληγή


ρεφρέν
Τώρα ο Παύλος έχει φύγει με ενα μπλούζ την Κυριακή
σε ένα δέντρο τυλιγμένος να καρφώνει στην πληγή







Απογοήτευση
(Π.Σ. Παντελής Δεληγιαννίδης)
Κανένα δεν πειράζω και εγώ πάντα προσπαθώ
να μην ενοχλώ τον άλλο και μονάχος να τη βρω
μα πάντα κάτι θα μου τύχει πια δεν ξέρω τι να πω!
Σε όλα όσ' αρχίζω, κάτι δεν πάει καλά
ενώ στην αρχή είν' ωραία, στο τέλος πάν στραβά!
και βάφονται όλα μαύρα αχ κι εγώ απ' την αρχή ξανά
Κοντεύει να μου στρίψει, τι 'ναι τούτο το κακό
μ'αρρωσταίνει με πειράζει, και δεν ξέρω τι να πω!
Στο τέλος θα πιστέψω πως για όλα φταίω εγώ!