Σάββατο

little same trumbet johny !!!!!!!!!!


Έτσι με κατεβασμένο το κεφάλι πάνω στα διπλωμένα χέρια , άκουγε το σάξω να ανεβοκατεβαίνει τις οκτάβες. Φανταζόταν πως ήταν αέρας που πέρναγε απ τις κυψελίδες και με δύναμη να φεύγει απ τον φαρυγκα να χτυπάει με πότε στο ένα και πότε στο άλλο φουσκωμένο μάγουλο και μετά να ξεφεύγει απ το στενό άνοιγμα στο καλαμάκι και να ξεχύνεται στο όργανο ,ψάχνοντας κάποια τρύπα που αφήνουν ανοικτή τα δάκτυλα για να τρυπώσει στη ελευθερία ,κ ύστερα χωρίς να καταλαβαίνει πώς να φτάνει στο τέλος του οργάνου και να διαχέεται στον χώρο να πλανάτε
με την κάπνα ,τις ανάσες ,τα αρώματα να χάνετε.
Σήκωσε το κεφάλι ελαφρά ,ο σερβιτόρος του είχε φέρει τον καφέ που παράγκειλε
πριν ,σήκωσε το φλιτζάνι και ήπιε μια μεγάλη γουλιά έτσι όπως ήταν καυτός την κατέβασε στο λαρυγκι με έναν στεναγμό .Μετά, έβγαλε ένα πλακέ μπουκάλι με κάποιο ποτό και γέμισε αυτό που άδειασε στο φλιτζάνι .Απλώθηκε στην καρέκλα του και τέντωσε μπροστά τα πόδια ,τεντώθηκε ,λες και ήθελε να μακρύνει και άλλο, λάθος
κίνηση έπρεπε να μαζευτεί σκέφτηκε . Ίσως έτσι και αυτός χανόταν κάπως και να ανακατευόταν τόσο πολύ στο πλήθος που να γινόταν αόρατος.
Ήπιε μια γουλιά ακόμη , αυτή την φορά την άφησε να κατεβεί με την ησυχία της
Αφού πρώτα την κύλησε για λίγο στο στόμα ,μετά , αναδίπλωσε τα χέρια και ακούμπησε πάλι το κεφάλι πάνω τους.
Με την παλάμη που ξέφευγε απ το δίπλωμα άρχισε να σχηματίζει νότες στο πάνω
Μέρος του κεφαλιού του ντο,ντο φα#,si dm ,φα#φευγατη,και πάλι ντο
Με τα δάκτυλα να σχηματίζουν νότες στο κεφάλι του
Το μυαλο του Εφυγε μακριά τότε που μικρός μπορούσε να περπατάει να παίζει και να χάνεται να γίνεται αόρατος να μην τον βλέπει κανένας
Τότε που περιδιάβαζε τους δρόμους χωρίς να φοβάται και χωρίς να κρύβεται στις σκιές, τότε που σαν αέρας διαχεόταν στον χώρο χανόταν και γινόταν αόρατος
Μια πόρτα άνοιξε με δύναμη ,μια σκιά και ύστερα ένας μαυριδερός τύπος ξάπλωσε στην πολυθρόνα δίπλα του χωρίς να πει τίποτα .Έλυσε το σαξαλτο που κράταγε και άρχισε να το σκουπίζει με ένα πανί που του έφερε ο σερβιτόρος, που και που σκούπιζε με το ίδιο πανί και το ιδρωμένο μέτωπο του .
Η πόρτα ξανάνοιξε αλλά με λιγότερη δύναμη αυτή την φορά ένα δυνατό φως ήρθε απ το άνοιγμα ,και ακόμα φωνές εκτός απ την κοπέλα με κόκκινο φόρεμα ήρθε στο τραπέζι του κάτι του ψιθύρισε και μετά πιάνοντας τον απ τον ώμο άρχισε να τον σηκώνει .Αν μπορούσε να γίνει χίλια κιλά θα γινόταν ,μαζί σηκώθηκε και ο μαυριδερός με το σαξ βοήθησε απ την μεριά του ,σχεδόν τον έσυραν μέχρι την πόρτα την άνοιξαν προς τα έξω και τον κάθισαν σε μια καρέκλα ,άπλωσε στην τσέπη να πάρει το μπουκάλι που είχε εκεί ,έλειπε ,στο μισοσκόταδο είδε την κοπέλα να του το προτείνει ήπιε μια γερή γουλιά .Κάπου έξω απ το σκοτάδι ακουγόταν φωνές .
Σταμάτησαν.
_Κύριες και κύριοι έχουμε την τιμή να φιλοξενούμε σήμερα ένα μεγάλο αστέρι στην σκηνή μας είναι μαζί μας ο μοναδικός little trumbet johny
άναψαν κάποια Φώτα και είδε τον κόσμο τρόμαξε ,ήταν πολύς, έκανε να σηκωθεί αλλά κάποιο χέρι στο ωμό τον κράτησε ,ένα άλλο χέρι του έβαλε στο χέρι ένα όργανο τα Φώτα χαμήλωσαν ,οι φωνές σώπασαν και αυτός νέκρωσε.
Και τότε άρχισε τστστς ωτσσσσσστστσσσσσσςςςςςτσσςςςς
Ένας ρυθμός
Τσσσσστςςςςτς ένα σούρσιμο μέσα στο μυαλο του
Κάποιος έσπρωξε την καρέκλα ελαφρά
Τστστστστστσσσσσσσστσςςςςςςςςτςτςτςτςτςτςτ
Κι ύστερα άναψε ένα φως στα μάτια του ,και δεν έβλεπε τίποτα άλλο εκτός απ αυτό
Μετά κατάλαβε ότι κάτι κράταγε
Το όργανο!!!!
Το σήκωσε.
Σάλιωσε τα χείλια αυτό το σούρσιμο ήταν μέσα του πια
Άρχισε να φυσάει
Βαθιά μέσα απ τα βροχειολοια ,φυσαλίδες που χρόνια τις έκρυβε μέσα του με δύναμη βγήκαν πετάχτηκαν στον φαρυγκα πλανήθηκαν στο στόμα χτυπώντας ποτέ στο ένα και ποτέ στο άλλο μάγουλο και μετά ξεχύθηκαν στο όργανο
Χτυπήθηκαν απ τον χαλκό που τον έσπρωχναν με δύναμη τα δάκτυλα και ύστερα ξεχύθηκαν στον αέρα ελεύθερες να χαθούν στην καπνιά στις αναπνοές στην μαγεία που έφερνε ο ήχος τους στον χώρο._

Κυριακή

Η επετειος!!





Παλιό μπρούσκο κρασί
Στα ψηλά χτυπήματα της ταύλας
γεμίζω σύννεφο την καρδιά μυρωμένης μυγδαλιάς
Φως του αυγερινού σε πρωινό με θύελα ζαλίζομαι
καθώς λιώνωσαν το κερί της νιότης με δυο φλόγες
που μαρτυρούν ατέρμονες ιστορίες σε σόλα περασμένων καιρών
αλλόκοτα σαν τσιγάρα όσφρησης της ζώνης του αύριο
Κορυφή της τάσης του ήλιου
πάρε τον άνθρωπο που είναι δεμένος στην άκρη του γλομπ
Στίφτον καλά
Θα βγει στριγκός ήχος βιολιστή που έχασε τις παρτιτούρες του φεγγαρόφωτου
σε συγκέντρωση
για επέτειο
που χρόνια πριν δεν ζήσαμε
Ίσως τώρα να αξίζει να γευτούμε τα πτώματα καθώς πιρούνια αλλόκοτα οι ζωές μας
τους βγάζουν τα μάτια


To ποταμι!!!!


Το ποτάμι

Απαλά κύλαγε από κάτω του το έβλεπε να φιδογυριζει, κι άλλοτε να απλώνει σαν μια εσάρπα από μετάξι που την πέταξες ανέμελα πάνω στο καναπέ σου ,άλλοτε να τρέχει με δύναμη πάνω στα βράχια λες και θα μπορούσε να τα παρασύρει όλα μαζί και τα ενώσει με τα Βραχιά του μώλου στο λιμάνι που κατέληγε μερικά χιλιόμετρα ποιο κάτω .

Στην σταδιοδρομία του σαν ταξιδευτής είχε καταλήξει ότι αυτό το ποτάμι ήταν στο νούμερο τέσσερα αγαπημένο του μέρος να γίνει τέρμα του .

Τέρμα του;;

Κοίταξε την ομπρέλα που είχε περάσει στον καρπό του σαν ένα μισό βραχιόλι

Το σκαλισμένο ξύλο είχε φθαρεί σχεδόν χάθηκε το σχέδιο του .

Ήταν καιρός που δεν την χρησιμοποιούσε πια για την βροχή αλλά σαν ένα καλά καλυμμένο ,για τον ίδιο ποιο πολύ , μπαστούνι.

Πέρασε ,

στο τέλος της γέφυρας και άρχισε να κατεβαίνει την χορταριασμένη όχθη αργά και σταθερά στην αρχή και μετά ποιο γρήγορα λες και έβρισκε τα γέρα ποδιά της νεότητας του , χρόνια τώρα παράτησε τα πάντα και αυτό που έκανε ήταν να ταξιδεύει αυτό που δηλαδή έκανε σαν παιδί με το μυαλο ,τώρα το έκανε με τα πόδια του .

Η γέφυρα στην ένωση με το ποτάμι έκανε ένα –δυο σκαλιά και αν ανέβαινες εκεί στο πλάτωμα μπορούσες να κοιμηθείς χωρίς να φοβάσαι ότι θα πνιγείς το βράδυ αλλά το καλύτερο ήταν ότι έβλεπες όλο το ποτάμι και ειδικά την απέναντι όχθη που τώρα ήταν στρωμένη με χαμομήλι.

Ανέβηκε τα σκαλιά με την βοήθεια της ομπρέλας Γύρισε και έριξε ένα βλέμα πάνω στην απότομη απέναντι όχθη που γιαλισε απ το κίτρινο του χαμομήλιου

Όχι

Θα μπορούσε και το νούμερο ένα αγαπημένο μέρος του

Ανέβηκε με δυσκολία το δεύτερο πιο ψηλό σκαλί

Τι κρίμα!

ήταν ήδη πιασμένο

Σε ποιον το είπε ;;;

Κάποιος κοιμόταν εκεί

Τον σκούντησε η προσπάθησε

Τίποτα

πλησίασε και τον είδε στο πρόσωπο

Θεέ μου !!!!!

Αν αυτός είμαι εγώ !!!

Η πρόταση έμεινε μετέωρη

Τότε εγώ είμαι φαντ…………..

Σάββατο

Σκιες φεγγαριου!



Ώσπου να βγει το φεγγάρι
το αντιφέγγισμα μιας ψυχής αναζητά το αύριο
κομήτης που χάθηκε σε παράξενους αστερισμούς
Φιδογυρίζοντας στα στίγματα της ήβης σου, πολεμάς την κατάσταση των πραγμάτων
καθώς σε τυφλώνει το γαλακτερό υγρό που είναι στην σκέψη σου
Σφάλισε τα μάτια στο ανδρείκελο με τα πολύχρωμα μάτια
σβήσε τα φώτα,
έχεις τους ήλιους δίπλα σου
Τα φεγγάρια λεπταίνουν και χάνονται ,γυμνά κορμιά που περπατούν στην ομίχλη
Σταγόνα αίμα που κρύβεται στο χώμα σαν βάλσαμο στην κλειστή φούχτα
Διαβάτης που φωνάζει το χαμένο τρόλεϊ
Επιβίωσαν
Βουβά χέρια αφουγκράζονται την ανατολή
Συρματόπλεγμα το φάντασμα στο τελευταίο ποτήρι πυρετό
Άλλαξα στρατί με τον άνεμο που στριφογυρνάει στο μυαλό μου
κι η θλίψη...
Μονάχη
ανάμεσα στα γέλια της γενιάς που έρχεται._

Πέμπτη

Γεννηθηκα!!!


Γεννημένος κάτω από ενα παγκάκι μέσα στην νύχτα
Χαμένος άγγελος που τρέχει στον πολυσύχναστο δρόμο
Απρόσιτος
Καθώς οι κοινοί λένε δεν πάμε πιο ψηλά
Βροχή πέφτει στον βόθρο που ονομάζουν πόλη
Παγωμένο αίμα που με σκεπάζει
ο καθένας στο δικό του κύμα κάνουν ότι μπορούν να την βρουν
περιμένοντας εσένα αλήτη
να μας πεις πως την βρίσκεις κάνοντας θαύματα
να μας πεις πως την βρίσκεις αλητεύοντας στον Σινά
να μας αραδιάσεις χοντρά παραμύθια πως περιμένεις διαταγές από ψηλά
για ενα καλύτερο αύριο

Δευτέρα

Το ξυπνημα!!!

http://www.imeem.com/people/IfcQI0m/music/Hl3SUJfH/to_xypnimamp3/


Ξύπνησα μεθυσμένος απ την ζωή διωγμένος
Πώς να ρεφάρω τώρα δεν περισσεύει ώρα
Τα λάθη μου να σβήσω το σώμα να αφυπνίσω

Έζησα σαν χαμένος ,νόμιζα ,προδομένος
Με κυνηγάει μπόρα με τυραννούν οι τύψεις
Αν φύγεις θα μου λείψεις αλλά τώρα πώς να το δω ;;

Μυαλο μου μπερδεμένο ,κορμί μου κουρασμένο
Ομίχλη απ το μεθύσι , κουραγιο για να αρχίσει
Άλλη ζωή να ζήσει τώρα το πνεύμα που θα βρει;;

Γροθιά τώρα θα δώσω το χέρι θα ματώσω
Το σπίτι θα γκρεμίσω να μην ξαναγυρίσω στην μίζερη ζωή μου
κομμάτια η ψυχή μου μπροστά μου αν σε ξαναδώ

Μια μετέωρη νότα να κρέμεται στο αφρό του νερού όταν κτυπάει στα βράχια Κρέμεται για λίγο στα υγρά χορτάρια   και ύστερα ξανά με το σύ...