Τετάρτη

Αν μπουρούσα και κει να καπνίζω όπως εδώ θα έμενα

Δικαιούμαι νομίζω ενα ποστ με φωτογραφίες απ'το Παρίσι
απίστευτη πόλη τόσο οσο και το οτι πήγα έτσι στα ξαφνικά





Και απο την χλιδή της όπερας στην
ομορφιά της Μονμάρτης



monmarte - me


και απο κει στα τρυφερά της σορβόνης






θα επανελθω βεβαιως

Δευτέρα

Ω ωωω!!




Ω ω ουρανέ που σκεπάζεις
Τα βουνά
Ω ω σύννεφα που έρχεστε τρέχοντας και ρίχνετε την σκιά σας στην
Ψυχή μου
Ταξιδέψτε μακριά να μεταφέρεται την ηχώ της ανταρσίας μου
Πέτρινα βουνά που κρύβεται την θέα του κόσμου παραμερίστε
Αφήστε την φωνή μου να πλανηθεί στα χωράφια
Ιχνηλατώντας στις όχθες
Οσμίζομαι τον αέρα σαν μια ελεύθερη ανάσα
Οι μυς στρέφονται τεντώνονται
Απλώνουν
Τρέχω με μεγάλες απλόχωρες βηματησιες
Τα πέλματα βυθίζονται στο μαλακό χώμα
Λες και δεν πέρασα τα χορτάρια τινάζονται και σηκώνονται
Στο ύψωμα κοιτάω πίσω
Απέραντο χαλί το λιβάδι
Δεν πέρασα δεν υπήρξα
Σηκώνω τα μάτια και αφήνω την φωνή μου να πλανηθεί
Ω ουρανέ που σκεπάζεις
Τα βουνά
Ω σύννεφα που έρχεστε τρέχοντας και ρίχνετε την σκιά σας στην
Ψυχή μου
Ταξιδέψτε μακριά να μεταφέρεται την ηχώ της ανταρσίας μου

Παρασκευή

Παγωμένη σκοτεινή μου φαίνεται η νύχτα σήμερα






παγωμένη , σκοτεινή μου φαίνεται η νύχτα σήμερα
οι λέξεις ξεφεύγουν απ το μυαλό τρέχοντας στους μουσκεμένους δρόμους
χάνονται γλιστρώντας στις γωνίες χωρίς να αφήνουν ενα στίγμα
έγκλειστο το μυαλο
ανάμεσα στο αλκοόλ και στο αντιφέγγισμα των Φώτων στο δρόμο
ζητάει διέξοδο στο Όνειρο
μα εκεί είσαι εσύ
το είναι συστρέφεται σ αποδιώχνει
σε διώχνω με χέρια με δόντια με πόδια
μα εσύ είσαι εκεί
το υγρό των ματιών μου αγκυλώνει και παραλύει τα μέλη
εσύ είσαι εκεί
μην περιμένεις τίποτα από μένα δεν είμαι εδώ για κανένα
το ηλιόφως πλαγιάζει και ξυπνάει και δεν είμαι εδώ για κανένα
τα σύνορα ανακαθίζουν στο σαλόνι
ο τρόμος κυλάει ανάμεσα στα έπιπλα γλιστράει στα παγωμένα μου δάκρυα
δεν είμαι εδώ για κανένα δεν είμαι εδώ ούτε για μένα
παγωμένη , σκοτεινή μου φαίνεται η νύχτα σήμερα

Πέμπτη

Στον Μχαλη!!!

http://www.imeem.com/people/IfcQI0m/music/n4ajrecG//



Eπαιζες σαν τώρα την κιθάρα
το σι μπεμόλ δεν το πιανές καλά
μίλαγες και είχες μια λαχτάρα
σαν να οδηγείς με πάντες στα στενά

κύκλωσαν το σπίτι που κρυβόσουν
κι ήτανε τα όπλα τους πολλά
σου πάνε Μιχάλη παραδόσου
μα είχαν βρει τον στόχο τους καλά

έπεσες σαν ναταν να ξαπλώνεις
ο μορφασμός σου το χασμουρητό
πέντε σφαίρες κι ήσουν στο τιμόνι
να οδηγείς σε ενα άλλον ουρανό

τέσσερις σε πήγαν κι όχι φίλοι
αυτοί ήταν όλοι τώρα φυλακή
αργότερα τους φάγαν στα καραβιά
γιατί είχαν ξυπνητήρια και cd

Δύσκολη σκληρή παρανομία
σου κολάν και αυτά που χεις αρνηθεί
δολοφόνος η κατηγόρια
ως κι η μανά σου να σ αρνηθεί

Μια μετέωρη νότα να κρέμεται στο αφρό του νερού όταν κτυπάει στα βράχια Κρέμεται για λίγο στα υγρά χορτάρια   και ύστερα ξανά με το σύ...