τσι τσι τσιιιιιι τσι τσι τσι τσιιιιιιτσσσσστττσσσσσσιιιιιι

Ξημερωνε

Ετσι που ηταν σκυμενος πανω στο pc λιγοστο το φως.Δεν το καταλαβαινε.

Συνηθιζε να αναβει μονο το φως του αποροφητηρα και μεσα στο θαμπο φως του να ακουμπαει διαφορα κερια ετσι ,σε διαφορα μερη ,διαφορα κερια.

Ρεσω ,αντικαπνικα ,αντικουνουπικα ,κερια που περισεψαν από καποια ανασταση και τα βρηκε πεταμενα από τον προηγουμενο σε καποια ντουλαπα.

Δημιουργουσαν μια γροτεσκο ατμοσφαιρα όπως ειχε το καθενα τον δικο του τροπο καπνισματος .Ναι και αυτος ειχε το δικο του τροπο καπνισματος,μονο που τα κερια όταν τελειωναν δεν καιγαν το μουστακι τους απλα σβυναν .

Ετσι και τωρα σχεδον μεθυσμενο τον εβρισκε το ξημερωμα σκυμενο πανω στο pc να γραφει κατι που ποτε δεν τελειωνε στο λιγοστο φως που εβγαζε τζιριζωντας ένα κερι που ελιωνε διπλα του

Επιασε το ποτηρι που ηταν ακουμπισμενο μπροστα του.Αδειο.κουνισε το κουτι με την μπυρα που ειχε διπλα,αδειο .Σηκωθηκε και πηγε προς την κουζινα βρηκε ένα μπουκαλι κοκκινο κρασι ,εβαλε λιγακι στο ποτηρι το κυλησε λιγακι στα τοιχωματα του και το δοκιμασε ,καλο.Πηρε το μπουκαλι μαζι με το ποτηρι και εκανε προς το pc

Πρωτα το ακουσε

τσιι τσιιιιτστς τα τστσιιι τσιιιιιι τστς τσ

και μετα το ειδε,κοντοσταθηκε.

Μαζι με το πρωτο φως που ξεφευγε από τον ψηλο τοιχο απεναντι του ,ειχε κατεβει και ένα πουλι,τσιμπολογαγε κατι στην αυλη του .

΄΄Τα φυστηκια΄΄ σκεφτηκε,του ειχε πεσει ένα σακουλακι και οσα δεν μπορεσε να μαζεψει τα εσυρε με την σκουπα εξω απ το δωματιο .Λυγισε τα γονατα και εκατσε πανω στα ποδια του ,εκει στην μεση του δωματιου.

Τσιμπολογαγε απ εξω ,καταμαυρο μονο η βαθεια κιτρινη ,κεχρημπαρενια μυτη του φαινοταν να πηγενει πανω κατω

Παιδι χωριου παντα ειχε ένα ιδιετερο δεσιμο με τα ζωα ποτε αγαπωντας και ποτε τυρανωντας τα

Θυμηθηκε ποτε αρχισε να καταλαβαινει

Ειχε γυρισει απ τον στρατο στο πατρικο του ,ειχε φτιαξει καφε και καθοταν μπροστα στο σπιτι στην σκια μιας μεγαλης ροδακηνιας που κοντευε να πεθανει ορθια, γεματη ρετσινια η κατι τετοιο η αρωστια ειχε μπει μεσα της και την κατατρωγε ,δυο κλαδια της ειχαν μενει να βγαλει καρπο και ειχε βγαλει και στα δυο μερικα ροδακινα που τα περισοτερα δεν μπορουσε να κρατησει και ειχαν απλωθει στην αυλη .

Γεματος θυμο για την ζωη καθοταν και καπνιζε συνοδευοντας το καφε μεχρι που καποιο σπουργιτης ηρθε και εκατσε στο ένα κλαρι .

Τιτιβιζε και τσιμπολογαγε κανα αγουρο χαλασμενο ροδακινο ετοιμο να πεσει.

Ετσι και αυτος πηρε από κατω ένα χαλασμενο αγουρο ροδακινο και το πεταξε χωρις να σημαδευει χωρις να σκεφτει.

Λες και ηταν ένα στρατιωτακι που λες σε νικησα και το γερνεις στο δαπεδο ,ετσι επεσε μπροστα του ο σπουργιτης.Τον πηρε στα χερια.

Δεν το πιστευε

Εκει χερια του ηταν νεκρο

Χαιδεψε το κεφαλι του και αυτό εγυρε από την χουφτα του και αιωρηθηκε σαν εκρεμες

Γεμισαν το προσωπο του ,τα μαγουλα τον λαιμο του

Εκλαιγε σαν παιδι που του εσπασε η αγαπημενη του κουκλα

Ο θυμος εφευγε και ερχοταν το γιατι

Εβγαλε τα ρουχα του και τα εκαψε στην αυλη

Δεν ξαναπηγε στο στρατο

Το πληρωσε

Αλλα μπορουσε να καθετε εδώ πανω στα ποδια του και να κυτα το κοτσυφι να τσιμπολογαει τα φυστηκια του

Δεν τον φοβοταν

Τον κυταζε

Σχεδον ηταν μπροστα του

Τσ τσιιιι τστς τσι τσι τσιιιιιιιιιι

Ετσι όπως ηταν καθισμενος πανω στα ποδια του ηταν λες και ηταν παρεα

΄΄ Παρεα ΄΄ χασκογελασε

φτερουγισαν δυνατα και οι δυο και κρυφτηκαν πισω απ το αγιοκλημα που κρεμονταν στον απεναντι τοιχο……..

Χρονοι πιασμενοι στα συνεφα

Χρονοι πιασμενοι στα συνεφα χωρις κινηση
Σηκωνωμαι απ ο κρεβατι μερα με την μερα
σαν οργανο που δουλευει χωρις πραγματικους χρονους
Σαν συκωτι
Καρδια
Ματια
Λογια που απλωνωνται στο στομα χωρις να ειπωθουν και μενουν μετεωρα στο χρονο
Και τι μπορω;;
Τι να κανω
Πώς να σπασω τους τοιχους;;
Πώς να ανασανω;;
Μια κραυγη στα αδεια δωματια
Σαν λυκος στα χιονια να προσπαθει να διωξει το φοβο του
Παιζωντας με τις νιφαδες
Που θα τον θαψουν
Μια πνοη
Ενας τριγμος
Δεν είναι αυτό που ….
.Είναι αυτό θα γινει
Και συ;
;Μια ηλιαχτιδα θα μπορουσες .
.Σκονη στο γαλαζιο
Σημερα και δεν εισαι εδώ
Μιλαω σε ένα αδειο τελος
Σαν τα ποτηρια που σπανε στους τοιχους η μοναξια μου
Βαφουν
Τρεχουν
Και καταληγουν στο πατωμα πινακες που δεν εφτιαξα
Μπορεις να βαλεις εσυ τα χρωματα
Ασπρο μαυρο
Εσυ και εγω
Καταλαβαινω τους ρολους αλλα δεν θελω να τους παιξω
Εσυ και γω και σε μια σε συνεφια
Τα αστερια
Τα αστερια
Τα ευχομαι στα ονειρα και ……..
Λεω δεν μπορει στο τελος θα τα αγγιξω
Μαζι με σενα σε ένα μι διεσι μμινορε
Να βλεπωΤωρα Καθαρα
Να ανεβαινεις
Κι αν το αισθανομαι ;;
Χωρις Να σε εχω γνωρισει
Τι και αν εισαι στο μυαλο
Ζεις μαζι μου
κοιμαμαι

Θα γυρισω;;

Κοπελα σημερα
Ναι σημερα
Ξερω
Πως περιμενω τοσο καιρο
Και γιατι μωρο μου ;;
Ξερω με χρειαζεσαι
Και περιμενω πολύ καιρο
Παρακαλω προετοιμαζομαι πολύ καιρο
Ποιος θα ετοιμασει την καρδια μου για αυτό που ερχεται
Όταν εγω θα γινω εσυ
Αισθανομαι να τρεχω στα μπαλκονια
Σημερα
Ναι σημερα
Γιατι μωρο μου αφουγκραζομαι στις σκαλες;;
Προετοιμαζομαι για το αυριο;;
Διαμαντια της ψυχης μου μην φυγετε
Απελπισια της γλωσσας που παλετε στο ανταμωμα με το χρυσαφι ιριδισμαΤων ματιων σου
Πρωινο λουλουδι με την αυρα πανω σου
Γιατι δεν μπορω να αναπνευσω ;;
Θα γυρισω ποτε πισω στον κοσμο;;
;;

ΤΟ ΚΕΡΙ

Αφησε απαλα την κιθαρα να ακουμπησει πανω στο μαλακο βελουδο της θηκης που μεχρι πριν λιγο χρησιμοποιουσε σαν υποποδιο .Εβαλε το pc να ξαναπαιξει αυτό που μολις εγραψε .Δοκιμασε να πιει λιγο από την ξεθυμασμενη μπυρα που ηταν μπροστα του αλλα μαλλον τον απογοητευσε η γευση και ετσι σηκωθηκε ,μετακινησε από μπροστα του το χοντρο αντικαπνικο κερι που εκαιγε οση ωρα αυτος εγραφε την μουσικη του .

Μετρημενα δυο βηματα και εφτασε στην κουζινα που την χωριζε απ το δωματιο ένα μικρο πασο.

Τα ηχεια του pc παιζαν αυτό που εγραψε πριν από λιγο επιασε ένα μπουκαλι Haig που βρηκε μπροστα του και το γυρισε να βαλει σε μια κουπα του καφε δεν επεσε σταγονα ,το εφερε μπροστα στα ματια του και το γυρισε στην μερια του κεριου που εκαιγε ακομα .Αδειο.Κατι μουρμουρισε μεσα απ τα δοντια του και εσκυψε στο κατω ντουλαπι παραμερισε κατι μακαρονια έναν πουρε και το βρηκε .

_Τι κραταω τις καβατζες αν είναι να τις πινω μεσα σε δυο τρεις μερες;;αναρωτηθηκε φωνακτα

Το ανοιξε εβγαλε ένα παγακι απ το παμπαλαιο ψυγειο ελειπε η πορτα της καταψυξης και ειχε χαλασει η ρυθμιση στο τερμα οποτε ότι και να εβαζε εκει μεσα γινοταν καταψυγμενο .

Το pc επαιζε ακομη εκανε σε μια στιγμη να πιασει με με το αριστερο χερι μια νοτα που δεν ειχε παιξει ,ετσι , πανω σε μια αορατη κιθαρα επαιζε πραγματικα αυτό που ειχε στο μυαλο του ,στην πραγματικοτητα ηταν ενας μετριος ισως και ποιο κατω στην κλιμακα μουσικος

Με την κουπα στο χερι εκανε να γυρισει μεχρι που ειδε τον νεροχυτη

_Θα σας πλυνω ειπε στην στιβα με ποτηρια και κουπες καφε που περιμεναν υπομονετικα .

Ξανακαθησε μπροστα στο pc ηπιε μια γερη γουλια απ την κουπα του και το ξαναβαλε να ακουστει ,ταυτοχρονα λες και γυρναγε το μυαλο του σε αυτό που σκεφτοταν όταν επαιζε ,ανοιξε λιγακι τα ηχεια και ακουγε

Κουναγε το κεφαλι μερικες φορες , μια επιδοκιμασια ;;;

Το ξαναβαλε μετα από λιγο και τεντωθηκε στην καρεκλα ανοιγωντας λιγο ακομη τα ηχεια ,αυτή την φορα εκανε την δευτερη φωνη σ αυτά που ειχε τραγουδησει πριν λιγο

Κουνησε παλι το κεφαλι

_Ναι ηταν καλο ισως το καλυτερο που ειχε γραψει ως τωρα ,και τα λογια κοντευε να κλαψει με τα λογια του

Το ξαναβαλε να παιξει

Ποιος ηταν αυτος σκευτηκε που ειχε πει ότι μολις γραψω αυτό που πραγματικα σκεφτομαι πρεπει να εκλειψω μετα;;;;

Ο Μπυχνερ;;Ναι αυτος το εκανε πραγματικοτητα

Ηταν οντως αυτό που ειχε στο μυαλο του ουτε η νοτα που πηγε πριν λιγο να πιασει ελειπε ηταν εκει απλα υποβοσκε στους ηχους.

Το ξαναεβαλε να ξαναπαιξει και αρχισε να ασχολειτε με το το χοντρο αντικαπνικο κερι που πηρε να τελειωνει

Θημηθηκε την μανα του την σχωρεμενη και την φοβια που την επιανε όταν παιδι αυτος πηγενωντας μαζι τηςστα νεκροταφεια , επαιζε με τα κερια και τα καντηλια των πεθαμενων .

Παρολα αυτά ποτε δεν της αναψε ο ιδιος ένα κερι, καμια φορα αν πηγενε στον ταφο της την κερναγε ένα βαρυ γλυκο ελληνικο που λατρευε.Αλλωστε παντα τα φοβοταν κερια η ιδια ,αντιθετα από αυτόν που παθιαζοταν με την κινηση της φλογας τους.

Το εβαλε να το ακουσει απ την αρχη ,ανοιξε ένα συνδετηρα και ετσι ακουγωντας την καλυτερη μουσικη που εγραψε ποτε αρχισε με αυτόν να σκαλιζει το φυτιλι στο κερι που ελιωνε πανω στο πιατο που το ειχε βαλει .

Εγυρε το κεφαλι του πανω στο διπλωμενο χερι του πανω στο πληκτρολογιο.

Πιεσε το φυτιλι στο λιωμενο κερι δινωντας του στιγμιαια μια δυνατη φλογα

-Αντικαπνικο,;;; ψυθηρισε ,γεματο καπνο είναι το δωματιο .

το φυτηλι εδωσε την τελευταια ικμαδα του φωτιζοντας τα γυαλινα πια ματια του

και εσβυσε…..

Μπουμπ μπουμ τιριρι παραμ παραμ τιριρι βζζζζζβζζζζζ

Περπαταγε αναμεσα στα δεντρα εχοντας σφηνωμενο στα δοντια ένα ακομα στριφτο .

Σχεδον το μασαγε .

Μαης και εχει ένα κρυο με υγρασια μαζι,περναγε απ την μαλακη δερματινη που φοραγε .Τραβαγε τα γεισα λες και ετοιμαζοταν να να το κουμπωσει το μαυρο μπουφαν που φοραγε ,αλλα μετα το μετανειωνε ,λες και καποιος θα του εκαμε καποια παρατηρηση αν το κουμπωνε ,ετσι το αφηνε ανοικτο.

Ξανααναψε το τσιγαρο του που ειχε σχεδον σβυσει .Κοιταξε φευγαλαια και ττο προσωπο του στην βιτρινα διπλα του .

Ποιος ηταν ;;;

Ανασκαλεψε το μυαλο του στα γρηγορα.

Μια μελωδεια περιεργη με με δυο μπουπ μπουμ ένα τριριρι κι ένα παραμ του ερχοταν στο μυαλο .Πως τον λεγαν επρεπε πρωτα .Αυτό επρεπε πρωτα να θυμηθει ,και μετα θα μπορουσε να αναλυσει την μελωδια .

Εσκυψε και εδεσε το ένα κορδονι που ειχε λυθει .

Όπως το εδενε θυμηθηκε κατι που ειχε γραψει πριν καιρο για καποιον που προσπαθουσε να δεσει τα κορδονια των δυο παπουτσιων του ,κανωντας την ζωη να περπατησει

Δενοντας την διανοηση με την εργατια καπως ετσι το ειχε πει

Μπουμπ μπουμ τιριρι παραμ παραμ τιριρι βζζζζζβζζζζζ

Τωρα κατι παει ενας ρυθμος καλυτερα που πολύ και δυο τρεις λεξεις

Μια αρτιστα του δρομου καπου εγραφε 14 βαθμους αλλα μαλλον είναι πολύ αργοτερα τωρα και κατεβηκε ακομη χαμηλοτερα , αρχισε να κρυωνει

Κουμπωσε με μια κινηση το μπουφαν λες και φοβοταν ότι καποιος θα το δει και θα τον παραξηγησει.

Πικρισε

Σχεδον ελιωσε στο στομα του το τσιγαρο που πιπιλαγε τοση ωρα

Εβγαλε τον καπνο και μαεστρικα εστριψε ακομη ένα ,καθησε σε ένα πεζουλι το εφερε στο στομα και το αναψε

Εγυρε πισω το κεφαλι καθως ο καπνος εμπαινε σε γωνιες και τρυπες που ισως να μην ειχε ξαναμπει

Ειχε ακουσει καπου ότι καπνιστης ανακαλυπτει κάθε μερα ένα μερα ένα νέο μερος του σωματος του να καταστρεψει,κι αναροτιωταν ποσο μεγαλο μπορει να είναι το ΄΄δικο του σωμα ΄΄ για να μπορει να ανακαλυπτει κάθε μερα και κατι καινουριο.

Μπουμπ μπουμ τιρι παραμ παραμ τιριριβζζζζζββζζζζ θυμηθηκε ,τι ηταν αυτό που τον εκανε να βγει εξω στο ανοιξιατικο κρυο Μπουμπ μπουμ τιρι παραμ παραμ τιριριβζζζζζββζζζζ step right up ελεγε το τραγουδι .

Ναι αυτό

Αρχισε να περπατα γρηγορα προς τα πισω λες και κατι ειχε χασει και εψαχνε να το βρει .Η ακομη χειροτερα λες και καποιος το κυνηγαγε .

Μεχρι που εφτασε στο μικρο ισογειο αρκετη ωρα μετα.Μπηκε διπλοκλειδωσε την πορτα και εκατσε σε μια απ τις δυο καρεκλες που υπηρχαν στο δωματιο .

Ουφ

Τι αερας εκει εξω εστριψε ένα τσιγαρο ακομη και εβαλε σε ένα κρυσταλινο ποτηρι ένα παγακι το γεμισε με το αγαπημενο του haig μεχρι την μεση και αγουγε το ηχο που κανει το παγακι όπως χτυπαει στα τειχωματα

Υστερα το κατεβασε με την μια και ξαναγεμισε

Εκατσε στο αναμενο υπολογιστη και αρχισε να γραφει….

Η μουσικη!!

Χάιδευε τα αυτιά μου μια γλυκειά μουσική.

Τεντώθηκα να ακουσω καλύτερα.

JOHAN SEBASTIAN BACH.FUGE G MOL 542

Υπάρχουν άνθρωποι που ακόμα ακούν μουσική;;;

Υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που μπορούν να αισθανθούν την γλύκα να διαπερνά τα μέλη τους;;;

Υπαρχουν ακόμη άνθρωποι που σκιρτούν στο αγγιγμά της

Θυμάμαι την πρώτη φορά που΄΄άκουσα ΄΄ μουσική.Μια δύναμη την αισθανόμουν στο στομάχι.Μια αρμονία.Την έβλεπα στα δοξάρια που πηγαινοέρχονταν στον χώρο.

Κάτι σαν σύνεφα που τρέχουν στον ουρανό σχηματίζοντας παραστάσεις που δεν μπορεί να ζωγραφίσει ανθρώπινο χέρι.

Μια περίεργη ζέστη που έλιωνε και τα πιο παγερά μάτια, και αυτά χύνονταν ποταμι στα μάγουλα στα γένια στο στήθος.Κύταζα τους ανθρώπους να βγαίνουν από την όπερα η το θέατρο και τα μάτια τους λάμπαν , καθάρια .

Υπάρχουν άραγε στρατηγοί,πολιτικοί,αστυνομικοί,δολοφόνοι, που να έχουν ΄΄ακούσει΄΄ μια φορα στην ζωή τους μουσική;;

Θα γινόταν ποτέ πόλεμος;; θα γινόταν φονικό;; αν είχαν λιώσει τα μάτια τους έστω και μια φορά;;

Χάθηκα πολύ καιρό,Σε δρόμους που δεν γνώριζα ότι υπάρχουν.

Υπάρχει ακόμη άνθρωπος που να λιώνουν τα μάτια του στο άκουσμα μιας φούγκας΄;;

Μηχανικός θόρυβος,γύρισε η κασέτα.

Ανοιξη

Αntonio vivaldi concerto g.minor

OXI

Τον τελευταίο τον έκοψα στα δυο με το καλολαδωμένο μου καλάσνικωφ.Πετάχτηκε ξεσκισμένος και μαζι μ αυτόν το γουωκ μακ που φορούσε στα αυτιά του,και άκουγε.

Δεν ρώτησα αν ήταν εχθρός ή φίλος,δεν είδα αν λιώσαν τα μάτια του.

Ησυχία.

Τέλειωσε η κασέτα;;

Όχι

Τα τατατα τατατα τατα τα

BOLERO

Θεέ μου τι ήχος!!

Τατατατ τατατα τατατα

Κρεσέντο

Άφησα το καλάσνικωφ στηριγμένο στα γόνατα .Σήκωσα τα χέρια στα μάγουλα.Στεγνά.

Εβαλα την κάνη στο στόμα και τράβηξα την σκανδαλη.